- strącić z tronu
- све́ргнуть с престо́ла
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
strącić z tronu
Смотреть что такое "strącić z tronu" в других словарях:
strącić — dk VIa, strącićcę, strącićcisz, strąć, strącićcił, strącićcony strącać ndk I, strącićam, strącićasz, strącićają, strącićaj, strącićał, strącićany 1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś» Strącić kogoś z konia.… … Słownik języka polskiego
tron — m IV, D. u, Ms. tronnie; lm M. y 1. «ozdobny fotel, stojący zwykle na podwyższeniu, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy, także dostojników kościelnych» Złocisty tron. Tron królewski, papieski. 2. «władza królewska, godność króla; król,… … Słownik języka polskiego
następstwo — n III, Ms. następstwowie 1. lm D. następstwoępstw «wynik, rezultat, skutek, konsekwencja czegoś» Choroba nie zostawiła następstw. Stracić zdrowie w następstwie wypadku. Uniknąć przykrych następstw. 2. blm «następowanie czegoś po czymś; kolejność… … Słownik języka polskiego
dziedzictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dziedzictwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobra materialne (nieruchomości lub majątek ruchomy) otrzymane w spadku; spuścizna, sukcesja, scheda : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
